Joyce Overheul groeide op in een klein dorp, maar had altijd al een hang naar avontuur.
In het atelier van Joyce Overheul is er van alles te zien: van kleine kunstwerkjes aan de muur en op tafels tot een enorm doek van een roodachtige, glanzende stof met een tafereel uit een stad in het Midden-Oosten. Waar we voor de eerste twee afleveringen eerder in een interview-setting met de kunstenaars spraken, neemt Joyce ons voor de derde aflevering van KunstTaal mee door haar atelier en vertelt ze over hoe haar kunstwerken tot stand zijn gekomen.
Joyce Overheul groeide op in een klein dorp, maar had altijd al een hang naar avontuur. Ze wil onrecht aan het licht brengen en de wereld met haar kunst een stukje beter en eerlijker maken.
Allemaal mannelijke billen
We spreken met haar onder andere over de manier waarop vrouwen in de kunst op sommige vlakken anders worden behandeld dan mannen. De postkaarten die in haar atelier in een rekje staan, zijn ooit ontstaan als grapje, maar zijn een goed voorbeeld van hoe Joyce dat verschil laat zien. Op de kaarten zijn foto’s te zien van billen: billen met glitters, billen bestrooid met rozen, billen met een parasolletje ertussen als een soort duinlandschap … Allemaal mannelijke billen, en zorgvuldig door haar aan een objectieve keuring onderworpen, zoals dat normaal gesproken ook bij vrouwelijke naaktmodellen gebeurt. Op die manier brengt Joyce meer mannelijk naakt aan de muur, en meer vrouwelijke kunstenaars op de werkvloer.
Op haar werken zie je terug hoe deze protesten zich uiten.
Ook vertelt ze ons over haar kunstwerken die ze maakte naar aanleiding van een reis in Iran, waar het grote doek met het stadstafereel er één van is. In Teheran was Joyce getuige van de protesten van de jonge, intellectuele bevolking tegen het kledingbeleid van de regering. Op haar werken zie je terug hoe deze protesten zich uiten. Vrouwen dragen hun hoofddoek bijvoorbeeld zo ver mogelijk naar achteren, om de grenzen op te zoeken van wat nog mag, of dragen veel make-up om hun identiteit te tonen. Op het grote doek is ook een elektriciteitshuisje te zien. Daarop heeft een vrouw ooit staan protesteren, en als tegenmaatregel heeft de regering er een dakje op geplaatst, zodat je er niet meer op kunt klimmen.
We staan stil bij hoe de meeste Nederlanders vaak niet beseffen hoe goed alles hier eigenlijk geregeld is. Joyce merkt op dat veel mensen Nederland als de standaard zien en alles wat daarvan afwijkt, als slechter, onbeschaafder of vreemd. Terwijl het leven hier in veel opzichten juist luxer is in vergelijking met de standaard van de rest van de wereld.
Veel dank aan Joyce Overheul voor de rondleiding door haar studio en voor het vertellen over de verhalen achter deze, en nog meer kunstwerken. Beluister zeker de derde aflevering van de KunstTaal-podcast om meer te horen over haar werk, of bekijk de video van ons gesprek met Joyce voor een kijkje in haar atelier.
Meer over Joyce Overheul en haar werk kun je vinden op haar website of socialmediakanalen:
Website: http://www.joyceoverheul.com/
Facebook: https://www.facebook.com/joyceoverheul
Instagram: https://www.instagram.com/joyceoverheul/
